Ouders en kinderen spelen steeds minder. En dat terwijl spelen, net als eten en slapen, essentieel is. Voor groot en klein. Het ontlaadt, leidt automatisch tot aandacht voor elkaar, ontwikkelt je en leegt je hoofd. Het maakt veer- en daadkrachtig. Het maakt gelukkig!
Uitdaging: Quality of Life
Zo spreken bijvoorbeeld de Onderwijsraad, kinderartsen en -fysiotherapeuten van een dramatische achteruitgang van motorische vaardigheden bij kinderen. Psychologen, psychiaters en het CBS zien een groei van het aantal kinderen met depressie, fixed i.p.v. growth mindsets, en ontwikkelingsachterstanden. Neurowetenschappers spreken van een op handen zijnde ‘digitale dementie’, doordat effecten van (overmatig, maar óók beperkt) schermgebruik aanwijsbare negatieve impact hebben op de ontwikkeling van ons brein, bij zowel kinderen, die daarvoor éxtra kwetsbaar zijn, áls ouders. Fysiologen waarschuwen voor aandoeningen als ‘gameruggetjes’. En dan nog niet te spreken over de signalen uit bijvoorbeeld het onderwijs:
Veel leraren in het voorgezet onderwijs maken zich voor zorgen over het gebruik van social media door leerlingen. Het intensief checken van berichtjes op hun smartphone heeft volgens 92 procent van de docenten negatieve gevolgen op de schoolprestaties en cijfers. (onderzoek van DUO Onderwijs onder 1300 leekrachten).
Tel daarbij op de stakingen in het onderwijs door werkdruk (“één van de onderliggers is “we zijn tegenwoordig meer bezig met opvoeden dan met lesgeven“), of de kinderopvang (“ouders brengen vaker zieke kinderen met koorts, omdat ze naar hun werk móeten“) en de noodzaak tot aanpak wordt wel duidelijk. Want waar halen we over 15 jaar goed geschoold personeel vandaan, met een stevige doorzettersmentaliteit en een gezonde dosis creatief en innovatief vermogen? Wat doen we er nú collectief aan, om onze kinderen dát mee te geven? Hoe betalen we alle extra zorg- en hulpverlening die nodig is om met deze effecten om te gaan, of kunnen we dit preventief voorkomen? Wist je dat een tekort aan beleefde aandacht en affectie, de gróótste voorspeller voor gedragsproblematiek is? En welk signaal geef je je kind door niet te spelen maar je smartphone te geven, of er zélf steeds op bezig te zijn? Zie je elkaar écht?
Hoe komt het dat de meeste initiatieven zich richten op het laatste stukje van de Quality of Life index-curve, in plaats van op de voorkant, het fundament, de básis van onze samenleving? Wordt de stem van kinderen, en jonge gezinnen, wel gehoord?
De helft van alle jongeren met jeugdhulp was tussen 4 en 11 jaar oud, 196 duizend in 2017. Dat komt overeen met ruim 13 procent van alle kinderen in Nederland in deze leeftijdsklasse. (2018, CBS, Rapport Jeugdhulpverlening 2017)
Aanpak: Balans en preventie
Het gaat om de balans, en de oplossing ligt in preventie: het zo makkelijk en laagdrempelig mogelijk maken van speelbevordering. In de opvoeding, bij de opvang, op school, en op zo véél mogelijk plekken in het dagelijks leven. En daarnaast het aanreiken van praktische tools aan ouders en opvoeders om schermgebruik waardevol in te zetten. Weet je niet precies hoe je dat doet? Logisch. Het is nieuw. Het hoort bij onze tijd. Dat zoeken we daarom sámen uit.
SimpelSamenSpel, opgericht door Stefanie en Ronald Bouwels, die hun eigen kinderen in ook deze tijd van economische uitdaging en digitalisering mogen opvoeden, hebben om die reden 2 jaar geleden de samenwerking gezocht met andere partijen, om het antwoord te bieden op de vragen van nu. “Hoe maak ik mijn kind gelukkig?” “Waarom speelt mijn kind zo weinig buiten en is hij snel verveeld?” “Hoe komt het dat de schoolresultaten achterblijven, terwijl ze echt de intelligentie wel heeft?” “Een gezin zijn valt ons tegen, het lijkt wel alsof we de connectie kwijt zijn” “Waar komt toch dat schuldgevoel vandaan elke keer als ik mijn kind naar de opvang breng, of als ik aan het stofzuigen ben wanneer ik wél thuis ben?”
Oplossing: Wat te doen
SimpelSamenSpel is een beetje anders. Velen van ons horen op de radio of op tv dat het anders moet. En je leest vast weleens een boekje van een ontwikkelingspsycholoog. En dat is goed. Maar… wat dóe je dan anders? Hoe combineer je dat met het gezinsleven, je werk en alles dat je nog moet? Hoe leer en train je jezelf in het anders kijken en stimuleren van spelen, zónder dat je dat extra tijd kost? Hoe bied ik mijn kind een thuisklimaat met optimale ruimte voor ontwikkeling van het zelfbeeld, en ontwikkeling van alle essentiële vaardigheden? Hoe help ik mijn kind in zijn motivatie zélf vaker en beter te gaan spelen?
Wij geloven erin dat door tijd voor elkaar maken zo leuk en makkelijk mogelijk te maken, we actief en positief bijdragen aan o.a. bovenstaande vraagstellingen.
SimpelSamenSpel heeft daarom de ambitie hét nieuwe Speelmerk van de 21e eeuw te worden.